zondag 26 juli 2009

Montreux in the sun

Zwitserland houdt zich aan z'n belofte, 1 dag zon 2 dagen regen. Het is vandaag zondag dus het is maar gepast dat ze op de afspraak is in dit mondaine oord. En als ze schijnt dan wordt het ook echt warm.

We kunnen nogmaals de wandeling langs het meer doen. Je kan hier vandaag op de hoofden lopen. Le tout beau monde heeft zich verzameld op het wandelpad langs het meer, toch het stuk tussen ons hotel en het casino. Daarbuiten blijft het vrij stil.



fullsize picture

We passeren nog eens voorbij het Montreux palace, en realisteren ons hoe groot dit hotel wel is. De weg passeert over het hotel. Er zijn nog een tweetal bouwlagen onder de weg en het grasplein, die zo het hotel met het meer verbinden. Zo ligt de zonneweide en het openlucht zwembad aan de zijde van het meer.



Het hotel heeft nog een vleugel aan de andere zijde van de inkom, je ziet dit op de foto genomen vanop de straat. En 'Le petit palais' aan de overzijde van straat, behoort ook tot het hotel en is er ondergronds mee verbonden.


We besluiten eens de andere richting uit te gaan, richting Vevey.
We komen een Tante Rosa figuur tegen, maar dan meer Tante Rosa dan dat ze zelf ooit geweest is. Zo kan je Montreux zien in vergelijking met het Zoute, meer Zoute dan het Zoute ooit kan zijn.



De foto maakt alles duidelijk. Lut nam de foto, ik zou nooit durven. We zagen ze dan later nog terug, alleen aan een tafeltje in een drukke crèmerie. Ik heb net niet kunnen zien of ze een coupe pistache at.


fullsize picture

Uniek is het landschap wel, het meer met de hoge bergtoppen aan de rand, het begin van de Alpen. Je wordt jammer genoeg vrij snel gewoon aan zoveel schoonheid en luxe. Want 's avonds gingen we voor onze derde keer in relaxbehandeling naar sauna, jacuzzi en zwembad. Je mist dit maar als je thuis bent en je spieren terug stram beginnen aanvoelen.


fullsize panorama

Gelukkig hebben we foto's om ons te helpen herinneren hoe mooi het daar is, als de zon wil schijnen en je de bergen en de overkant van het meer kan zien.







we hebben er ons gedrieën ook eens op gezet.




"le bâteau", een kindje was zo enthousiast, dat we nog maar eens een foto van de overzet moesten nemen.

Een eind verder ligt er een kleine jachthaven, een opa-figuur is er vol overgave bezig zijn bootje in orde te stellen. Echt vooruit gaan doet het werk niet, maar de mens houdt zich bezig.





The pirates of the Carabiën? met sleepbootje.

Op een bankje in de jachthaven, een beetje schaduw.





Fullsize panorama

Het wordt een rustige zondagnamiddag.
Nogmaals een zicht op Montreux, de zon komt er steeds meer door, en het is duidelijk dat de hotels ofwel afgesproken hebben, ofwel verplicht worden om hun zonnewering in het geel uit te voeren. Zo wordt alles nog zonniger.

fullsize picture

In de namiddag nemen we het nog in de lounchebar van het hotel, onder een enorme gele parasol. We genieten van een ijsje, en ik herinner me Davos, waar we van de madame van de crèmerie als bende jongeren (we waren toen 16-17 jaar en met vijf) mochten blijven zitten aan de centrale tafel omdat we de grootste coupe op de kaart bestelden. Ik vraag me tot vandaag af wat er zou gebeurd zijn mochten we enkel cola besteld hebben. Ze vroeg "was sollen sie haben?" ik weet niet meer wat het was maar de foto bij de coupe beloofde een toren van alle kleuren. "tan ist ok" antwoordde ze nog.

Ik hield me nu bij coupe danemark, de dame blanche van Zwitserland. Het enige verschil is dat zij er nog enkele amandelschilfers bij serveren. 8.00 € moet dat daar kosten. Lekker is het wel. Je kan ook je eigen ijsje samenstellen naar de smaken die je wil, keuze is er genoeg aan 3€ de bol.
We proberen ook nog enkele Taniaposes uit.
Voor de duidelijkheid, een Taniapose is een opname maken van je reisbestemming, waar je zelf als bewijs ook nog ergens op staat. Het is altijd moeilijk om beide goed en scherp in beeld te krijgen. We zien dat Tania of Lieven daar altijd vrij goed in slagen, vandaar de term.





's Avonds beslissen we terug te gaan naar het Thais restaurant Maï Thaï dat we op onze wandeling zijn tegengekomen. Het terras hangt boven het meer, de keuken is op het terras.
Aan voor Montreux betaalbare prijzen serveren ze heer heel lekker eten. Het is voor het eerst dat ik in Zwitserland lekker eet.

We nemen een coctail Maï Thaï, die niet echt een Maï Thaï is zoals we die uit Thailand herinneren, maar hij is toch lekker.
Als voorgerecht nemen we de Plateau Maï Thaï, een gemengde schotel met vis, gevogelte, en vlees met een vuurpotje in het midden, waar je alles aan tafel nog een roostert. Erg lekker.
Daarbij hebben we nog Laab plat tuna, een tonijntartaar die lekker fris met citroengras gekruid is. Ik weet dat rauwe tonijn riskant is, maar we zijn in Zwitserland, het is een Thaï en alles lijkt me hier vers.
Als hoofdgerecht hebben we de Pla rard prik, tussen bananenbladeren geroosterde vis, zeer fijn, en pad pak, gewokte groeten. We bestelden ook nog de guay tiew, maar mijn Thaïs is ook niet meer wat het geweest is, dus we kregen dit niet en het werd ook niet aangerekend. We waren ten andere voldaan en hadden nog een eindje te lopen naar het hotel.

We krijgen nog een mooie zonsondergang als afscheid.

fullsize picture

en een Montreux by night.



Het is nog maar eens goed geweest, maar het is ook goed geweest. Meer en langer hoeft niet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten